Uwielbiam jeździć na nartach. Lata temu zdobyłam uprawnienia instruktora narciarstwa. Nauczanie innych to niesamowita radość i duma, szczególnie, kiedy nasz uczeń kończy lekcję umiejąc samodzielnie jeździć.
Przez lata nie mogłam jeździć z powodów rodzinnych, a także z powodu ostrych stanów bólowych kręgosłupa. Rehabilitacja, ćwiczenia, codzienne leżenie na macie z kolcami i rozciąganie, przyniosły niesamowite efekty. Minęły także bóle głowy.
Szczęśliwa ruszyłam na narty! Pracuję okazjonalnie. Uwielbiam pracę z osobami niepełnosprawnymi i grupami sportowymi.
Pierwsza grupa osób, to ci, którzy nie wierzą w to, że mają szansę jeździć,z powodu swoich ograniczeń i dla mnie nauczenie takiej osoby jest czymś wyjątkowym, jest sukcesem na miarę mistrzostwa świata.
Miałam przyjemność w ostatnich dniach uczyć prawostronnie porażonego Staśka. To był dla mnie bogaty czas. Poświęciłam dużo czasu na budującą go rozmowę, ponieważ kiedyś uczył go człowiek niecierpliwy, nie rozumiejący problemu. Udało się. Staszek dał się namówić opracował bardzo ciężko. Na koniec samodzielnie wjeżdżał wyciągiem i zjeżdżał z całej górki.
Druga grupa to sportowcy. To osoby z niesamowitą świadomością sprawności swojego ciała i osiągające w krótkim czasie duży sukces w zakresie nauki nowych rzeczy.
Praca pracą, a przyjemności? Poza nauką innych, za przyprowadzanie klientów na wyciąg, mogę jeździć na nim bezpłatnie i do woli. Ale uwaga. Darmowy wstęp mają też moje dzieci. Ostatnio przyszła ze mną córka i jej koleżanka. Córka jeździła za darmo, a koleżanka zapłaciła 70 zł za 2h korzystania z wyciągu. Ale też fakt, że jestem mamą instruktorem, moje dzieci nie muszą wykupywać drogich lekcji. Dzisiaj instruowałam córkę i jej koleżankę. Dla mnie to forma zabawy z nastolatkami, dla nich nauka z zabawą.
Zatem, gdybym dzisiaj chciała, wykupić dziecku 2h lekcji z instruktorem, wydała bym 320 zł. Gdyby to była sama opłata za wyciąg, byłoby to 70 zł. Tak więc znów oszczędzam dobrze się przy tym bawiąc.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz